Kwak, de eend

Dit is het tweede amigurumi diertje dat ik haakte uit het boekje " Zoomigurumi."

Volgens het boekje zijn de diertjes in een handomdraai gehaakt maar dat moet je toch met een korreltje zout nemen. Het is wel zo dat je enkel met vasten haakt en altijd spiraalsgewijs maar je moet toch goed het begin van elke toer merken en met de volle aandacht werken want het is telwerk. Maar het is bijna een verslaving geworden. Nu werk ik aan een koe.

Voor Kwak haakte ik met catania 100% katoen in de kleuren : wit nr 0105, blauw nr 4357 en oranje nr 0130. en ik gebruikte haaknaald nr 2,5.
Kwak is 10 cm groot.

Warme vakantie foto's

Onze vakantie zit er op en zoals vorig jaar is de zon ver weg. Dit keer verbleven we in de Drôme Provencale  en de Ardeche in Frankrijk. Deze foto's brengen me weer even in vakantiestemming.

 

Zuiders genieten

Karin Slaughter

Als kind bezocht ik regelmatig de bibliotheek en las ik veel. Maar mijn voorkeur voor het lezen van politie- en detectiveromans is begonnen in de jaren '60 bij het zien van de tv-reeksen over commissaris Maigret naar de boeken van George Simenon. Toen ontdekte ik ook Agatha Christies Poirot en Miss Marple. Sinds enkele jaren lees ik werk van de Nederlandse auteurs Saskia Noort en Esther Verhoef en de Noorse Karin Fossum waarover ik het nog wel eens uitgebreider ga hebben. Nu heb ik pas alweer de laatste bladzijde omgeslagen van Karin Slaughters boek, " onaantastbaar ".

 Deze Amerikaanse misdaadschrijfster woont in  Atlanta en haar boeken zijn in heel wat landen vertaalt. Ze is één van de succesvolste thrillerauteurs die met haar ijzingwekkende thrillers internationaal de titel van 'Koningin van de suspense' verwierf.

 Dit is andere koek, lees: zware koek om te lezen in vergelijking met de werken van de andere aangehaalde auteurs. Het zijn stuk voor stuk kanjers van boeken maar al vanaf de eerste bladzijde sleept Karin je mee en kan je het boek moeilijk wegleggen. Ze schreef en schrijft nog aan een reeks met als hoofdpersonage kinderarts en anatoom-patholoog, Sara Linton en haar man, politiecommissaris, Jeffrey Tolliver. Je duikt uiteindelijk in het leven van de hoofdpersonages en je wil graag weten hoe het verder met ze gaat in weer een ander verhaal. En dat heeft niet altijd een happy end. Ik begrijp zelf niet waarom ik dit graag lees maar het zal om het bloedstollend verhaal zijn waarschijnlijk. Ik bewonder ook het wetenschappelijk onderzoek  dat aan het schrijven van  haar boeken  vooraf gaat.

Eenmaal Karin Slaughter gelezen dan wil je meer.

Amigurumi

Het woord amigurumi is afgeleid van twee Japanse woorden : amimono = haken, breien, en nuigurumi = knuffelbeest. Het is dus de Japanse kunst van gebreide of gehaakte kleine knuffeldiertjes en poppetjes. De techniek zou in de jaren '50 zijn ontstaan maar raakt nu bij ons stilaan bekend. In de boekhandel vind je al heel wat boeken over deze techniek.

Ik schafte mij dit boekje aan met 15 patronen . Het zijn stuk voor stuk schattige gehaakte diertjes met heel duidelijke werkbeschrijvingen waaruit het moeilijk een keuze te maken was. Het werd uiteindelijk Wasabi, het konijn.

Ik gebruikte voor Wasabi 100% katoenen garen van het merk Katia  kleur 10 en kleur beige en ik haakte met naald nr 3 De werkbeschrijving vind je hier