kinderpraat

In deze rubriek lees je over de uitlatingen van de kleinkinderen. Dat levert heel wat plezierige momenten op die ik wil bewaren voor later.

Onbegrijpelijk

Dochter verhuist binnenkort naar hun nieuw gebouwd huis en vooraleer het zover is moet er heel veel gepoetst worden. We stellen voor om een paar dagen te helpen met het uitwassen van kasten, poetsen van vloeren, wassen van ramen en zo veel meer. Nora begrijpt het allemaal niet zo goed want anders wordt er nogal eens met haar gespeeld, wat is dit een eigenaardige situatie voor haar. Ze wil het graag weten en dus stelt ze mij de vraag: oma, waarom moet jij zoveel werken van mijn mama? !!!!!!!!!!!!

Vilten met de kleinkinderen

Nu het vakantie is zijn de kleinkinderen af en toe bij ons. En wat kan je dan op een regenachtige, grijze dag beter doen dan eens samen te vilten. Viltwol had ik nog genoeg in voorraad en water en zeep vormen ook geen probleem, dus met hun goedkeuring  begonnen we met het vilten van bloemen. Nu waren het nog heel eenvoudige bloemen want ze moesten de techniek nog onder de knie krijgen maar een andere keer dan worden ze nog mooier. Een hele voormiddag en een deel van de namiddag waren ze er zoet mee en ze vonden het superleuk. Opvangdag geslaagd.

Het hoekje !

Wij passen op Nora, onze jongste kleindochter van 3. Opa speelt veel met haar maar hij plaagt haar ook  al eens graag. Aan de ontbijttafel vertelt ze het aan mama. En plots heeft ze er de oplossing voor want ze verdedigt zich met: opa, als je niet braaf bent dan heb ik een hoekje voor jou ! ( strafhoekje )

Roze ?

Vorige week gingen we met Klara, Lena en Jan naar de markt. Jan (5) stapt naast mij en op een gegeven moment, zomaar zonder aanleiding, zegt hij luidop: oma, jij hebt een roze onderbroek aan. Daar moest ik hartelijk om lachen want hoe komt hij daar nu op. De mevrouw voor mij draait zich om en kijkt mij al lachende aan, ik zie haar denken. En dan reageer ik met: ja mevrouw, het is aan u om te geloven of dat zo is of niet.

Taartbakwedstrijd voor het schoolfeest

Deze namiddag gingen we naar het optreden van kleinzoon Jan op het feest van de plaatselijke kleuterschool. Nieuw dit jaar was de taartenbakwedstrijd georganiseerd door het oudercomité. Iedereen die het wenste kon deelnemen. En ja , ik nam deel, met een  appelfrietjestaart . Lena en haar mama maakten een koude plattekaastaart met aardbeien, versierd als lieveheersbeestje.

Er waren 5 prijzen te winnen: voor de mooiste, de grootste, de lekkerste, de origineelste en de kleurrijkste taart.

 De jury, de juffen, proefden de genummerde taarten. Alleen het oudercomité kende de bakkers achter de nummers.

 En zo kwam het moment van de prijsuitdeling. Toevallig werd kleindochter Lena door de presentator op het podium geroepen om voor de 5 winnaars de prijzen te trekken. De prijs voor de lekkerste taart ging naar: ............. Lena's mama en Lena zelf met hun koude plattekaastaart. Van toeval gesproken! Heel eigenaardig ook, je staat daar met een onschuldige hand en die hand wint zelf.  En heb ik daar nu toch geen foto's van zeker. Ook niet van hun taart. Ik kan me voor de kop slaan. 

 Lena trekt nu de prijs voor de origineelste taart: ooooooh, het is toch niet waar zeker! De winnaar is: ' de appelfrietjestaart '. Lena zegt tegen de man met de micro: dat is de taart van mijn oma.   De man krijgt het nu toch wel benauwd want dit lijkt wel doorgestoken kaart. Dat kan meen je niet, zegt hij.

 Al 2 prijzen voor de  familie van Jan en zusje Lena. 

Maar goed, schoondochter en Lena winnen een fruitkorf aangeboden door de plaatselijke winkel en ik win: een bon voor een maand lang elke dag een brood bij onze bakker. Een prachtige prijs vind ik, alleen, ik bak mijn brood zelf.

Eind goed, al goed, schoondochter en ik wisselden de bonnen en zo kunnen we genieten van onze mooie prijs.

Liever met twee

Jan (bijna 5) en Nora (2) zitten voor de laptop en mogen wat filmpjes kijken van kabouter Plop.
Ik sta achter hun en kijk even mee. Jan draait zich om, bekijkt me en zegt : oma, gij moet nog werken !

Kleine vergissing

Klara en Lien, de twee oudste kleindochters logeerden vorige nacht hier bij oma en opa. s'Nachts worden we wakker van het gehoest van één van de twee.

Opa vraagt: wie hoest er en ik zeg:  ik denk dat het Klara is. 

Opa staat op, haalt een glaasje water en maakt Klara wakker om ze even te laten drinken.
Een tijdje later stopt het hoesten.

s'Morgens, aan tafel, vraagt opa: Klara, weet je nog dat ik je wakker heb gemaakt omdat je zo hoestte?

Lien: maar opa, dat was ik wel die hoestte !

Niet bang zijn opa !

Zoals gewoonlijk brengt opa onze kleinzoon Jan naar school, ook vandaag.

Opa:  we moeten vlug naar school want ik moet bij de dokter zijn.
Jan:  ik ben ook al bij de dokter geweest opa maar dat doet echt geen pijn hoor.

Het snoepje

Lena en Jan logeren een paar dagen bij oma en opa en daar horen af en toe snoepjes bij. Ze hebben er net alle twee eentje in hun mond gestopt maar Jan komt al vlug naar mij: oma, mijn snoepje is in mijn buik geglijd en nu kan ik niet meer knabbelen. Ja, dat was niet de bedoeling en het is niet eerlijk, want dat van zijn zus is nog lang niet afgedaald. Dus heeft hij recht op een ander snoepje !

Bloot in het zonnetje

Gisteren haalde ik onze Jan ( bijna 4 ) af aan de kleuterschool. Bij het naar huis wandelen ziet hij aan de overkant van de straat onze buurman staan met ontbloot bovenlichaam.

Jan: waarom staat die mijnheer in zijn blootje, oma?

oma: die mijnheer zal het al heel warm hebben in het zonnetje.

Jan: dat is een grappige mijnheer, hè oma.

oma: ja, Jan, grappig hè!

Spikkeltjes puree

Omdat onze Jan nog een beetje ziekjes was bleef hij vorige week een halve dag bij oma en opa.

Jan: mag ik blijven eten oma? 

oma: ja, natuurlijk Jan. En wat wil je graag eten?

Jan: spikkeltjes puree van Mickey Mouse .

Nu mocht ik wel raden naar wat dat wel mocht zijn. Ik gokte dan maar op groene kool puree en had geluk: het was de spikkeltjes puree van Mickey Mouse. En met een lekker worstje liet hij het zich smaken.

Ijsjesweer

Klara en Lena ravotten buiten als ik ze naar binnen roep om te eten. Lena heeft warm, te warm : ik zweet keihard oma, precies zoals bij ijsjesweer.



Zoals oma

Gisteren avond waren we nog eens een paar uurtjes bij onze zoon om op de kindjes te passen. Ik zit in de zetel met aan beide kanten Klara en Lena naast mij. Ik draag transparante huidskleurige kousen en Lena merkt op: zijn dat kousjes, oma?
Klara bestudeert het van dicht bij en vraagt: bestaat dat ook voor kindjes, oma?



Paniek

Iedere keer als Klara bij ons is neemt ze even haar breiwerkje om enkele steken te breien want ze heeft het nog niet zo lang geleden geleerd. Plots komt ze naar mij toe want ze ontdekt een fout en in haar haast vergeet ze de bol mee te nemen. Die bol valt bijna helemaal uit elkaar maar Lena heeft het gezien. In paniek roept ze : Klara, pas op, die bol is geen bol meer !

Nu even niet

Lien (toen 6) bleef eens bij ons eten en opa vroeg: en Lien, wat heb je geleerd op school? Lien bekeek mij met een blik van verstandhouding en antwoordde dan: opa, wij zijn nu wel aan het eten hè.

Het is er over !

Vorige kerst vroeg mijn schoondochter de mening van Klara (6) nadat ze de kerstboom had versierd. Ze hing er veel kleine kindvriendelijke houten en andere figuurtjes in. Klara bekeek de boom en zei: mama, het is er over !

Moeilijk gaat ook !

In een gesprekje met Lena (5) zeg ik op een moment: oei, dat zal moeilijk gaan. Waarna Lena antwoordt: oma, moeilijk gaat ook !

Ik doe mijn best 

Lena is blijven logeren en is met de playmobil aan het spelen. Opa zegt : maak maar een mooie school, Lena. Lena: ik doe mijn best opa !

Vanzelfsprekend !

Deze morgen is Lena aan het fluiten. Opa vraagt: wie heeft jou leren fluiten, Lena?  Lena: ik kan fluiten omdat ik veel kaas gegeten heb, opa !




Oeps, rechtscheiter 

Klara en Lena nemen tijdens hun vakantie in het buitenland deel aan de kinderanimatie . Klara vertelt achteraf over de spelletjes die ze deden en merkt op dat er ook een "rechtscheiter" was




De tand

Na een nachtje logeren is Klara nog even bij ons komen liggen voor wij samen opstaan.
Klara: opa, doe het licht eens aan want je hebt mijn tand die los staat nog niet gezien.
Ik: maar opa kan de tand toch zien als we opstaan.
Klara: oma, dan is het te laat want dan zit mijn tand misschien in mijn boterham.




Mopje

Klara verzint een mopje en opa zegt: zo kan je van alles een mopje maken, zoals: het is bruin en het zit op een tak.

Klara:opa, maar zo werkt dat niet !

Balletjes 

Vorige woensdag waren Klara, Lena en Jan een paar uurtjes hier.
Lena: oma, ik denk dat Jan (2,5) kaka heeft gedaan.
Ik controleer de toestand en zie dat het loos alarm is.
Dat is buiten Klara gerekend:
Klara: Ik zal ook eens voelen oma. En dan: Jawel oma, want er zitten balletjes in zijn broek.



Pimpelvogel

Klara, Lena en Jan logeren een paar dagen bij oma en opa.

Na het eten mogen ze met opa's zware verrekijker naar de vogeltjes buiten kijken.

Lena: opa waar is nu die pimpelvogel ?

Bijna juist Lena: 't is  pimpelmees !



Grote oogjes - kleine gaatjes

Klara en Lena hebben hun borduurwerkjes bij en willen er samen met oma aan werken. Na een tijdje verminderd de concentratie en maakt Lena veel foutjes.
Lena: oma, ik wil niet meer naaien want mijn grote oogjes kunnen de kleine gaatjes niet meer zien.



strandbal !

Gisteren waren we bij onze zoon voor een paar uurtjes babysit. Klara en Lena wilden graag kappertje spelen met oma en opa als model. Borstels, haarspeldjes en elastiekjes kwamen te voorschijn en er werd lustig op los gewerkt. Soms ook wel een pijnlijke bedoening . Lena, mijn kapster, borstelde mijn haar vanuit de kruin naar alle kanten en aan de voorkant tot voor mijn ogen . Ze bekijkt me , schiet in de lach en zegt: oma, je bent precies een strandbal !  ???????????????????

Oké 

Hij neemt al helemaal de stoere praat van zijn grote zussen over, onze Jan van bijna 3 jaar. 

Zo vraagt hij: krijg ik een wafeltje oma ? 

oma: ja Jan, eventjes wachten.

Jan: oké oma.

Toch schattig hè !

Kleedjes voor Nora

We zijn terug van een weekendje Waregem bij onze dochter. Mijn naaimachine ging mee want ik wilde een paar kleedjes maken voor Nora. In maart kocht ik kinderstofjes en een patroontje voor een baby kleedje met bijhorend pamperbroekje bij Julija's Shop in Antwerpen. Nu is Nora ondertussen 3 maanden oud en de kleinste maat op het patroon was net voor die leeftijd. Door het werk voor kvlv dat voorrang had kon ik er niet eerder aan beginnnen. Maar  nu was het toch wel hoog tijd . Ik kon fijn met de naaimachine buiten werken, ideaal om een echt zomerkleedje te naaien. En ons Nora, die kon het al meteen dragen.

Jan en vriendje de meikever

Af en toe zet opa voor de kleinkinderen een klein insect in een potje. Soms is dat een slak, een rups of een vlinder. Nu in mei zijn het de meikevers. Opa had er eentje op zijn hand om aan onze Jan te tonen maar hij moest in een potje vooraleer hij er wat vertrouwd mee werd. De kindjes hebben speciale insecten doosjes met in het deksel een ingebouwd vergrootglas. Jan draagt het doosje om zijn hals en wil niet meer wijken van zijn kevers, ondertussen zijn het er twee. Die krijgen regelmatig verse blaadjes. Hij is er zo aan gehecht dat de kevers in het doosje mee naar school moeten en hij neemt ze zelfs  mee slapen.

Klaar voor de zon !

Mijn dochter kocht alvast een zonnebrand produkt voor baby's mocht de zon toch eens van plan zijn een tijdje te blijven. Bij het produkt kreeg ze ook een baby zonnebrilletje dat we even op Nora's neusje zetten.  Nora liet het allemaal mooi gebeuren en bekeek de wereld door een ...... blauwe bril.

Pinguïns

Onze Jan kreeg van mama en papa een kinderverrekijker als verjaardagscadeau. Als hij bij ons is dan kijkt hij graag naar de vogeltjes door opa's verrekijker. Als je vraagt naar wat hij nu gaat kijken dan zegt hij: ik ga in het bos op zoek naar de pinguïns.

Jan is jarig, hij wordt vandaag 3 jaar. Zijn mama heeft een cake gebakken en we eten er samen van. Ik zeg dat ik hem heel lekker en luchtig vind. Klara geeft ook haar mening: " hij smaakt naar het perfecte "